من أين جاءت تلك الدماء ؟
أيعقل ان يفعل الهواء الملوث كل ذلك
!!
*
*
من الأول بنبه البوست مش هيبقى لطيف او ده اعتقادى الأولى فاى حد فى موود لذيذ يبعد من وش البلوج علشان ما يتعديش و يقول أنا السبب .
قلت فى البوست اللى فات إنى مخنوقة و انا كل يوم ببقى مخنوقة اكتر .تقريباً بأكد لنفسى دورة الحياة و الموجة . بلمس القاع بضمير علشان بعد شوية أفوق .
قلت برضه ان اللى مضايقنى حاجة مش لطيفة اكتشفتها فى نفسى بس دى كانت الاوله بعدين لقيتنى بمر بفترة احتياج لسه فيها . هى بتروح و تيجى بس بقيت مصدقاها أوى مش هقول محتاجة حضن علشان الحضن موجود بس يمكن علشان شايفانى زى الأسفنجة مهما آخد من حب بشرُّه تانى و بيفضل باين أو باقى البقع فبفضل محتاجه غير ان فى مشاعر تانيه الواحد بيحتاجها مبتبقاش متاحة و مينفعش تتصرف فيها فده لوحده بيخنق زياده .
مش عايزة ابقى متشائمة لإنى فعلاً لسه مصدقة و شايفه و لامسة السحر اللى فى العالم . بس يمكن محتاجة سحر اكبر . محتاجة حلم بسيط يتحقق علشان ارجع بصدق . شبعت أحلام كبيرة . طبعا مش كل الاحلام الكبيرة بتتحقق . بس لان الأحلام الكبيرة كبيرة بتبقى ماهل نفسك انها هتاخد وقت طويل عقبال ما تتحقق . مينفعش حلم كبير يتحقق و حلم بسيط يقولك لا ده هيخنقك اكتر و يحسسك بفشل مختلف و اكثر مرارة.
مش عارفه بقيت بخاف فعلا كده و للا انا دايما ببالغ فى ردود أفعالى . بس فعلا بقيت خايفة أطلع بخدع احلامى و بوعدها انى هحققها و فى الآخر ما نلمسش ايد بعض . و خايفة أحلامى تكون هى اللى بتضحك عليا بتنفخ فيا لحد ما تفرقع بالونة الحياة فى وشى
و لأن القرف ما بيجيش فردانى قعدت أفكر فى أحلامى اللى ليا لوحدى . أحلام فردية تماما يبقى منطقى انها تبقى بتاعتى لكن مش قادرة احققها لاسباب خايبة انا مليش علاقة بيها . يعنى العيب مش فيا يبقى المفروض العيب ده ما يأثرش على تحقيقى لاحلامى . معقول مش هعرف أبقى نفسى و للا ايه ؟ إزاى مبقاش حرة فى اختيارى للهواء اللى عايزة انه يدخل جوفى ؟
قد يكون الموضوع مش بالكبر ده بس ده ميمنعش انى لما بقعد أحسبها بلاقى انى ممكن أوى اخسر لو استسلمت و ده معناه انى هفضل أغلب الوقت بحارب علشان بس أوصل و أكون انا و ده فى نظرى مش عدل لان كل ده بيمرر طريق الوصول اه فى الآخر هفرح بنفسى و بكفاحى بس دلوقتى مش هشوف غير حبة التعب .
أيوة ممكن أهلى دلوقتى يكونوا بيقفشوا ساعات على حاجات صغيرة مش بالاهمية الكبيرة فى حياتى لكن المشكله انى خايفه ده يبقى السكه اللى هيزنقونى فيها . آه بعمل حاجات كتير جدا انا عايزاها . آه اللى بيتقالى عليه لا واحد على مليون من الحاجات اللى عايزاها و حتى ساعتها بحاول و كتير بوصل بس انا زهقت من التحدى و الزن و الجدال . عايزة ابقى انا لمجرد ان ده انا من غير نقاش و اقنعك و تقنعنى و هو كده و مش هقدر استحمل .. يمكن بحس ان كفايه اوى ع الواحد ان بكرة مهزوز و ملوش ملامح واضحة .
أيوة مفيش جديد يستدعى كل الحزن ده بس علشان أنا مخنوقة و قرفانة قافشة على كل حاجه و بحاول أدعبس فى اى حاجة قديمة ليها علاقة بصورة البنى آدمة اللى عايزة اكونها و تكون ما اتحلتش بالاضافة لان الحر نفسه منرفز امى و الشغل بقى غبى و مش طايقاه و اللى عايزاه مش لاقياه
و لانى فعلا حاسة بوجع و تعبانه لقيتنى و انا راجعه م الشغل النهاردة من غير مقدمات روحت قصيت شعرى خالص بقى على رقبتى و غيرت لونه للأحمر بدرجاته لان شعرى أصلا إسود فبقى دلوقتى اسود فى بنى فى حبة أحمر .
عملت ده ليه ؟
كنت حاسه انى عايزة أحس انى بنى آدمة تانيه .أبص فى المرايا مش المهم أشوف واحدة غير اللى بره المهم أحس إحساس غير اللى جوه . بيتهيألى كنت بحاول أصرخ و أقول مش قادرة من خلال حالة تحوّل . مش قادرة ايه مش عارفة بس الأكيد انى قرفانة شويتين و روحى كتير بتبقى فى مناخيرى .. يمكن كنت عايزة أحس بحاجة غير تغريبة الشجن اللى عماله اعزفها دى بقالى 10 ايام . آه صحيح بعرف اعمل حاجات كتير بس برضه لسه مساحة البراح مش كفايه .. مش كفايه خالص .. مش قادرة اتنفس بعمق .
معقول اكون يا بخطف النفس يا بكتمه و اتخنق يا بتنفسه زى مانا عايزاه بس بعد مناهده؟
بمر بمرحلة تزعزع إيمان مش فى شكل النهاية لكن فى كمية مطبات الطريق . مش بفقد الحلم . و لا بقول انى مش هوصل بس ساعات بشك . معنديش شعراية اليقين المطلقة .. و مش عايزاها علشان لو عندى فعلا هتضايق و مش هيبقى عندى حماس أيوه هوصل بس البدايه ما تطمنش متضايقه لانى عارفه ان السعادة مش فى النهاية على اد ما هى فى الطريق فمش عايزة كل احساسى فى السكة يكون تعب و بس عايزة استمتع كمان بشدة .
حاسه ان السكة صعبة و القصيدة حبة اولها كفر و حبه موزونة و تمام و ساعة ما بنقرر نقعد ع الأرض و نقول آه أيوه بنفضل شايفين النور انما بنسيب ايدينا يحضننا الشعاع بيبقى ساعتها صعب نقوم لحد النور نرمى نفسنا فى حضنه بنسيب ايدينا و نغمض عينينا و بس
فى النهاية احب أقول إن ممكن أوى أصحى الصبح فريش جدا و زى الفل و أنسى كل الكلام ده لكن لما أجى كمان شوية و اتخنق كل ده هيرجع يتكوم على بعضه لان مفيش حاجه بتتحل . مفيش مشكله بتتنسف . بكتب و اعمل فيها شاعرة و أرمى كلمتين بس بنسى إن اللى جوايا ما بيترميش
*
*
فى عز فرحتنا
دايماً نلاقى الخوف
واقف فى سكتنا
مشتاق لنا و ملهوف
كإننا واحشينه
مع إننا عايشينه
خوف
خلانا و احنا مغمضين
بنشوف
لا عمره خلى القلب يفرح
فرحة بجد
و لا عمره خلى حد
يتطمن لحد
يا ما حاولنا و كان نفسنا
ننسى روحنا
نسيب نفسنا
بس تمللى بيفوّقنا شعور
بالخوف
* ( هدى عمار ) *
*****************
على الهامش
عايزة رأيكم فى موضوع كتبته
بس فى بيتى التانى
عن
